به گزارش قدس آنلاین، چندی پیش طی مراسمی که در محل جامعه خیرین مدرسهساز کشور و با حضور فاطمه مهاجرانی، معاون برنامهریزی و توسعه مشارکتهای سازمان نوسازی مدارس، ناصر قفلی، رئیس و محمدرضا جعفری مدیرعامل جامعه خیرین مدرسهساز کشور برگزار شد، نشان سفیر مدرسهسازی به پوران درخشنده اهدا شد. نشانی که پیش تر نیز عثمان محمدپرست، استاد موسیقی مقامی و نرگس آبیار، نویسنده و کارگردان از جامعه هنری و مهلقا جام بزرگ، علیاصغر مجرد و آرین غلامی ورزشکاران ملیپوش کشورمان آن را دریافت کرده بودند.
پوران درخشنده با تایید این خبر اظهار داشت: مجموعه خیرین مدرسه ساز به دلیل سالها فعالیت اجتماعی در خصوص کودکان و نوجوانان و تاکید بر نقش مدارس در آگاهی بخشی آنها، نشان سفیر مدرسه سازی را به بنده اهدا کردند.
او با تاکید بر اینکه هیچگاه دغدغه های اجتماعی و رسالتی که بر عهده دارد را کنار نمی گذارد، توضیح داد: دغدغه های اجتماعی ام را از کنار مردم بودن و با مردم بودن بدست آوردم. هیچگاه خودم را از مردم جدا ندانستم و به عنوان یک فیلمساز اجتماعی همواره چند گام از مخاطب جلوتر بودم تا آیینه ای را در مقابل جامعه قرار دهم. امروز بخش بزرگی از جامعه ما نیاز به آموزش های استاندارد نسبت به مسائل تربیتی دارند و من در تک تک آثارم به نوعی سعی کرده ام گامی در آگاهی بخشی و پاسخ به نیاز کودکان و نوجوانان برای برخورداری از یک رشد سالم و امن داشته باشم. با این وجود باید بگویم متاسفانه همچنان در مبحث آموزش و آگاهی بخشی به جامعه خیلی عقب هستیم.
کارگردان فیلم هایی چون «سقف دودی»، «هیس! دخترها فریاد نمی زنند» و «پرنده کوچک خوشبختی» در پاسخ به این سوال که مسوولیت اجتماعی هنرمندان را به طور مشخص در معضلات اجتماعی چطور ارزیابی می کنید؟ گفت: در آثار هنرمندان باید معضلات اجتماعی پررنگ تر از آنچه امروز می بینیم باشد و هنرمندان هنرشان را به عنوان سکویی برای طرح و بازنمایی مسائل اجتماعی تلقی کنند.
او سهم آموزش و پرورش در بررسی و رفع آسیب های اجتماعی به کودکان و نوجوانان را اندک دانست و اظهار داشت: آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و حتی واحدهای فرهنگی همه وزراتخانه ها دغدغه آسیب های اجتماعی به کودکان و نوجوانان را دارند، اما تلاشی که در جهت رفع معضلات شان انجام می دهند اندک است. آنها ضمن توجه به مبانی روانشناختی و جامعه شناختی دنیای کودکان و نوجوانان باید بدانند که هر کدام از کودکان و نوجوانان در طیف های مختلف سنی نیازمندی های خاص به خودشان را دارند.
درخشنده تاکید کرد: امروز من هم به نوبه خودم تلاش هایم را در جهت مدرسه سازی انجام می دهم. الان مدارس بسیاری در سراسر کشور در حال ساخت و نیمه کاره رها شده اند. در چنین شرایطی خیرین مدرسه ساز آستین بالا می زنند و به هدف آگاهی بخشی و تعلیم به نسل های فردا این مدارس را تکمیل می کنند. با این حال هنوز بسیاری از مناطق کشور فاقد مدرسه هستند.
این فیلمساز پیشکسوت در پایان در رابطه با فعالیت های اخیرش گفت: قرار بود فیلم «هیس پسرها گریه نمی کنند» را به مرحله تولید برسانیم که با کرونا مواجه شدیم و از آنجا که پول های کلان و بادآورده به دستمان نرسیده هنوز که هنوز است نتوانستیم این پروژه را راه اندازی کنیم.
او با تاکید بر اینکه هیچگاه دغدغه های اجتماعی و رسالتی که بر عهده دارد را کنار نمی گذارد، توضیح داد: دغدغه های اجتماعی ام را از کنار مردم بودن و با مردم بودن بدست آوردم. هیچگاه خودم را از مردم جدا ندانستم و به عنوان یک فیلمساز اجتماعی همواره چند گام از مخاطب جلوتر بودم تا آیینه ای را در مقابل جامعه قرار دهم. امروز بخش بزرگی از جامعه ما نیاز به آموزش های استاندارد نسبت به مسائل تربیتی دارند و من در تک تک آثارم به نوعی سعی کرده ام گامی در آگاهی بخشی و پاسخ به نیاز کودکان و نوجوانان برای برخورداری از یک رشد سالم و امن داشته باشم. با این وجود باید بگویم متاسفانه همچنان در مبحث آموزش و آگاهی بخشی به جامعه خیلی عقب هستیم.
کارگردان فیلم هایی چون «سقف دودی»، «هیس! دخترها فریاد نمی زنند» و «پرنده کوچک خوشبختی» در پاسخ به این سوال که مسوولیت اجتماعی هنرمندان را به طور مشخص در معضلات اجتماعی چطور ارزیابی می کنید؟ گفت: در آثار هنرمندان باید معضلات اجتماعی پررنگ تر از آنچه امروز می بینیم باشد و هنرمندان هنرشان را به عنوان سکویی برای طرح و بازنمایی مسائل اجتماعی تلقی کنند.
او سهم آموزش و پرورش در بررسی و رفع آسیب های اجتماعی به کودکان و نوجوانان را اندک دانست و اظهار داشت: آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و حتی واحدهای فرهنگی همه وزراتخانه ها دغدغه آسیب های اجتماعی به کودکان و نوجوانان را دارند، اما تلاشی که در جهت رفع معضلات شان انجام می دهند اندک است. آنها ضمن توجه به مبانی روانشناختی و جامعه شناختی دنیای کودکان و نوجوانان باید بدانند که هر کدام از کودکان و نوجوانان در طیف های مختلف سنی نیازمندی های خاص به خودشان را دارند.
درخشنده تاکید کرد: امروز من هم به نوبه خودم تلاش هایم را در جهت مدرسه سازی انجام می دهم. الان مدارس بسیاری در سراسر کشور در حال ساخت و نیمه کاره رها شده اند. در چنین شرایطی خیرین مدرسه ساز آستین بالا می زنند و به هدف آگاهی بخشی و تعلیم به نسل های فردا این مدارس را تکمیل می کنند. با این حال هنوز بسیاری از مناطق کشور فاقد مدرسه هستند.
این فیلمساز پیشکسوت در پایان در رابطه با فعالیت های اخیرش گفت: قرار بود فیلم «هیس پسرها گریه نمی کنند» را به مرحله تولید برسانیم که با کرونا مواجه شدیم و از آنجا که پول های کلان و بادآورده به دستمان نرسیده هنوز که هنوز است نتوانستیم این پروژه را راه اندازی کنیم.
منبع: جام جم
انتهای خبر/
نظر شما